Czas Present Perfect, czyli nic trudnego!
Present Perfect, czyli czas przeszły, który ma związek z tu i teraz!
Present Perfect to czas przeszły, który… czasem ma również związek z teraźniejszością. „Present” oznacza teraz, teraźniejszy, jednak używamy tego czasu, mówiąc o przeszłości. W jakich sytuacjach będziemy używać czasu Present Perfect?
Czasu Present Perfect użyjemy, kiedy będziemy mówić o zdarzeniu z przeszłości, nie precyzując kiedy się wydarzyło. Czas Present Perfect często stosowany jest po to, aby określić coś, co właśnie (dosłownie przed chwilą) się wydarzyło. Czas Present Perfect określa skutek danego wydarzenia.
Przykłady zdań z Present Perfect oraz zdanie twierdzące w Present Perfect
Poniżej możecie zobaczyć przykładowe zdania z użyciem czasu Present Perfect. Zachęcamy również do samodzielnego tworzenia zdań, aby w ten sposób przećwiczyć sytuacje, w których możemy użyć czasu Present Perfect. Teoria jest bardzo istotna, ale jeżeli nie jest połączona z praktyką, nie zapadnie nam w pamięć. Warto więc od razu zacząć używać tego czasu w rozmowie, nawet ze sobą samym. Zapisanie zdań oraz rozmowa mogą nam pomóc zapamiętać użycie czasu Present Perfect w języku angielskim.
Zdania pytające oraz przeczenie w Present Perfect
Zadawanie pytań w czasie Present Perfect jest proste i trzeba zapamiętać jedną, ważną zasadę. Aby utworzyć pytanie, należy zamienić czasownik posiłkowy i podmiot zdania. A więc, zamiast powiedzieć „I have finished”, zapytamy „Have I finished?” lub „Has she eaten?” zamiast „She has eaten”. Ważne jest też, aby pamiętać o wyrażeniach czasowych, które idą w parze z Present Perfect, jak „ever” „never” „already” „yet” „just” „since” czy „for”. Podsumowując, zadawanie pytań w czasie Present Perfect w języku angielskim odbywa się poprzez odwrócenie czasownika posiłkowego i podmiotu zdania. W czasie Present Perfect pytamy często o doświadczenia, zmiany i wydarzenia, które rozpoczęły się w przeszłości i trwają do teraz.
Jak utworzyć przeczenie w czasie Present Perfect w języku angielskim? Przeczenia tworzymy dodając do zdania twierdzącego słowo ’not’ po czasowniku posiłkowym ’have’ lub ’has’, a przed trzecią formą czasownika głównego, według następującego schematu:
Podmiot + have/has + not + trzecia forma czasownika + reszta zdania (dopełnienie).
